En toen was daar het moment dat mijn lichaam het signaal gaf tot hier en niet verder. Ik weet het nog goed. Het was begin november 2018 en ik bleef maar last houden van een verkoudheid die maar bleef rommelen op de achtergrond. Ik had een drukke periode achter de rug , dus ik was in de veronderstelling dat het daar mee te maken zou hebben. Ik ben vast niet de enige die dan denkt ‘oh, het gaat wel een keer over hoor, dus gewoon door gaan.’ Zo gezegd zo gedaan en ik heb mij op de automatische piloot laten meesleuren in de waan van de dag. De fysieke klachten namen toe en daar kwam helaas de man met de hamer. Een week volledig niks kunnen doen dan alleen maar slapen en veel hoesten, eigenlijk ongezond veel hoesten. Met rust zou het over moeten gaan was het advies. Na een zware antibiotica kuur heeft het uiteindelijk 10 weken geduurd voordat ik weer voorzichtig durfde uit te spreken het gaat goed. Soortgelijke klachten had ik 1,5 jaar daarvoor ook al gehad. Toen duurde het 6 weken. Een periode waarin ik niet mocht sporten en toen zei ik tegen mijzelf ‘dit gebeurd mij eens en nooit meer’. En kijk wat er is gebeurd…op dezelfde manier door blijven gaan en deze hamer kwam harder aan. De hamer die voor mij een eyeopener werd en de sleutel werd naar de Tour op weg naar The Next Level.
De Tour naar The Next Level
In die periode (en iets daarvoor) had ik al eens contact gehad met Sanne. Dit begon in eerste instantie met een coachcall. Vanuit mijn passie voor de wielersport kon ik haar alleen van de TV en de social media. Door haar verhaal en waar ze vandaag de dag mee bezig is, dacht ik dit zou weleens de goede stap kunnen zijn naar die andere manier, zodat ik op een normale – en gezonde manier door kan blijven gaan. Die gedachte werd bevestigd in de eerste coachcall en Sanne gaf aan dat het OpKoerz Traject hier zeker iets in kan gaan betekenen. En zo had ik in januari 2019 de eerste coaching on bike sessie. Heel bijzonder, nog weinig contact gehad met elkaar maar voor mij was de klik er meteen waardoor de coaching al snel de diepte in ging. Er wordt ‘even’ een spiegel voorgehouden en dat is best confronterend, maar dat liet wel veel puzzelstukjes op zijn plek vallen waardoor de punten die aandacht nodig hadden snel op tafel kwamen. In de eerste sessie was voor mij helder dat de focus al jarenlang op de ander heeft gelegen en niet op mijzelf. Die hamer zou hier het resultaat weleens van kunnen zijn. Het kwam er in hoofdlijnen op neer dat ik goed voor mijzelf moest gaan zorgen, zodat mijn energieniveau hoger zou worden en ik meer in balans zou komen. Oké, als iemand dat tegen mij zegt dan volg ik dat op, want dat zal dan zou zijn aldus mijn brein op dat moment.
Maar goed voor mijzelf zorgen, dat doe ik toch? Ik eet gezond, ik slaap voldoende, ik sport bovengemiddeld, ik heb een fijne relatie, een uitdagende baan, dus dan is het toch goed? Niet dus, want achter elk punt wat ik benoem zit wel een verhaal. Ik at gezond, maar te weinig in relatie tot alles wat ik op dat moment deed met als gevolg gewichtsverlies. Eten werd op een gegeven moment bijna een obsessie van elke dag op de weegschaal staan tot een serieuze afkeer tegen vetten. Ik sliep voldoende, maar dat werd steeds minder (kortere nachten, onrustig slapen). Qua sport was ik gemiddeld 4 keer per week aan het trainen, maar waarvoor? Ik was aan het sporten zonder doel. Mijn relatie is fijn en liefdevol, maar ons leven heeft een aantal jaar geleden een andere wending gekregen toen mijn partner te maken kreeg met een ernstige ziekte. Een impact op ons leven die ons tot op de dag van vandaag beïnvloed. In mijn werk heb ik de functie van manager en mag ik een mooie afdeling met merendeel mannen aansturen in een zeer dynamische branche waarbij het altijd maar doorgaat. En dan kom ik zelf nog om de hoek kijken die altijd maar meer wil, geen tijd voor zichzelf nam (gewoon doorgaan), zichzelf klein houdt, niet snel tevreden is en meer dan het maximale uit alles willen halen in een sneltrein en dan ook nog eens naar ieders tevredenheid. Tsja, dan kan ik niet echt zeggen dat ik goed voor mijzelf zorg.
Deze ‘ongezonde’ modus zat voor mijn gevoel vastgeroest in mijn brein. Met de begeleiding van Sanne ben ik de Tour begonnen om bewust aan de slag te gaan met het resetten van mijn brein. Een reset waarbij ik ben gaan kiezen voor mijzelf en ik weer aan zet ben, oftewel ik ga het stuur weer bedienen. Dat betekent dus ook uit de comfortzone stappen en dat zal vast weerstand met zich mee brengen, maar ik hield mijzelf voor dat als ik dit juist nu ging doen, ik groei als persoon en ik een betere versie van mijzelf zou worden. De versie die geniet van de dingen die ze doet en echt haar ding doet!
Welke etappes heb ik inmiddels afgelegd?
Bij de start van deze Tour is Sanne met mij aan de slag gegaan bij het bepalen van resultaatdoelen (waar wil ik naar toe?) en procesdoelen (hoe ga ik dat bereiken?). Dit heb ik op allerlei vlakken gedaan, dus bijvoorbeeld voor het goed voor mijzelf zorgen (doel), maar ook voor het sporten (doel). Doordat ik dit op papier ging schrijven, kreeg ik voor mijzelf overzicht en focus waar ik mee aan de slag zou gaan. Dat gaf tegelijkertijd rust en kwam het eigenlijk alleen nog maar aan op een kwestie van doen. Ja ja dacht ik, dat klinkt simpel en is makkelijker gezegd dan gedaan.
Een van de eerste dingen waar ik mee aan de slag ben gegaan op het gebied van goed voor mijzelf zorgen is het nemen van ‘me-time’ in de ochtend. Ik doe dit dagelijks in de vorm van een ochtendroutine. Zo start mijn dag dagelijks rond 05.30u en neem ik eerst een koude douche, gevolgd door een glas water en vervolgens ga ik ontbijten. Na het ontbijt ga ik schrijven met een kop koffie erbij en noteer ik waar ik mij die dag op ga focussen (werk/sport/familie etc.) en hoe ik mij daarbij wil voelen (ook blik ik nog even terug op de vorige dag). Daarna neem ik een kwartier de tijd voor ademhalingsoefeningen en ben ik gereed om naar mijn werk te gaan. Mijn ervaringen met de ochtendroutine zijn zo fijn. De eerste dagen was de weerstand enorm (ik heb nog zat andere dingen te doen, ik kan nu ook al naar het werk gaan, ik kan nog wel even in bed blijven liggen etc.). Het bracht mij uiteindelijk steeds meer rust, doordat ik bewust tijd voor mijzelf neem en het focus geeft voor die dag.
Op het gebied van het sporten ben ik een doel gaan bepalen in de vorm van een toertocht die buiten mijn comfortzone ligt (uitdaging!). Toen ik er een had geselecteerd (Ronde van Arnhem) heeft Sanne mij geholpen bij het concreet maken van de procesdoelen die gericht waren op de trainingen, de voeding, het nemen van rust, de mindset en het maken van een raceplan. Stap voor stap ben ik hiermee aan de slag gegaan en het resultaat mocht er dan ook zijn. Ik was zowel mentaal als fysiek optimaal voorbereid om die toertocht ontspannen uit te fietsen. Het was een hele belevenis die dag door zowel de rit als hoe sterk ik mij die dag voelde. Het resultaat was boven verwachting mooi en dat binnen die paar maanden!
Om aan mijn positieve mindset te werken, is Sanne met mij aan de slag gegaan met de beperkende gedachtes en hoe ik die kan ombuigen naar helpende gedachtes. Ik kan het mij in een van de coaching on bike sessies nog zo goed herinneren. Ik heb in mijn jeugd een harde val met de MTB gehad en sindsdien geen MTB meer aangeraakt, want de gedachte was ‘Ja dag, als ik weer op MTB stap ga ik weer onderuit’. En ja hoor, Sanne had een MTB geregeld. Hoe bedoel je uit de comfortzone worden gehaald. Het voelde eerst ongemakkelijk en toen zei ik tegen mijzelf ‘Dat ga ik gewoon doen’! En hoe leuk het was! Ik ben er zonder over na te denken op gestapt en heb heerlijk getrapt. Dat was het moment dat ik dacht; hé ik heb nu mijn eigen motto en zo ga ik vanaf nu alles benaderen: Ik doe gewoon mijn ding!
Tijdens deze Tour ben ik logischerwijs ook tegen obstakels (tegenslagen) opgelopen. Tuurlijk gaat het allemaal niet zo soepel en is het vaak een kwestie van vallen en opstaan. Sanne heeft mij in laten zien dat dingen die spelen in het dagelijks leven, bijvoorbeeld werk gerelateerd of de gezondheid van mijn partner, onbewust invloed kunnen hebben op zowel het mentale – als fysieke vlak en dus mijn energieniveau.
Dat betekent dat ik af en toe bewust even rust heb gepakt om de batterij weer op te laden, zodat ik daarna weer vol energie de Tour kon vervolgen.
Doordat ik nu zelf aan het roer sta, kies ik bewust de dingen die ik doe. Ik ervaar dat ik daardoor meer rust heb en ook oprecht steeds meer kan genieten van hetgeen wat ik nu aan het doen ben. Als ik aan het sporten ben, gaat mijn focus daar naar toe. Als ik een gesprek heb met iemand, ben ik oprecht met mijn aandacht bij die ander. Wat Sanne mij hierin heeft geleerd, is om de focus te leren verleggen. Voor mij werkt hierin de ademhaling. Ik ga daar bewust met mijn aandacht naar toe, zodat ik daarna met de juiste focus mijn ding kan gaan doen.
In het traject ben ik ook aan de slag gegaan met het maken van mijn roadmap. Op deze roadmap heb ik alle dingen opgeschreven die ik graag wil gaan doen (op allerlei vlakken) zonder er een concreet tijdspad aan te koppelen. Het begon met een blanco A4 en ik voelde van binnen in eerste instantie weerstand, maar inmiddels is dit A4-tje volledig gevuld en ingetekend. Hoe gaaf! Ik krijg er al een glimlach van als ik erover schrijf en/of naar kijk! 😊
Op de roadmap heb ik onder andere Project Side Hustle geschreven. Ik ben gestart met een ‘project’ naast mijn huidige werk. Ik krijg daar namelijk veel energie van! Dat project bestaat uit het ontwerpen – en opzetten van mijn eigen business. Tsja, een eigen business is iets wat ik al jaren roep (en ik niet alleen, maar mensen in mijn omgeving zeggen dit ook tegen mij) en door het traject (en de roadmap) durf ik langzaamaan weer te gaan dromen. Dus ik dacht, ik ga dit project gewoon doen en dan zie ik wel wat er daadwerkelijk uit gaat komen. Een mooier project kan ik niet bedenken!
Wat heeft het mij tot nu toe gebracht?
Momenteel ben ik vol gedrevenheid bezig met het vervolgen van deze Tour. Mijn Tour, naar The Next Level. Ik ben door deze Tour aan het investeren in mijzelf, zodat ik kan blijven presteren op de momenten dat ik er echt wil staan en kan terugschakelen op momenten dat het gewoon kan en mag, zonder schuldgevoel. Ik zie het als zaadjes voor een stevige basis die ik nu aan het planten ben voor en die nu oprecht en bewust de kans krijgen om te groeien. Die groei om mijn eigen ding te kunnen doen!
De Tour heeft mij, nu al, veel gebracht op het gebied van ontspannen sporten. Ontspannen sporten? Ik moet mijzelf wel afbeulen zei dat stemmetje altijd. Ik sport nu met een lach op mijn gezicht en geniet van de omgeving, zodat ik ontspannen mijn ding kan doen! En het resultaat mag er zijn. Mijn lichaam is sterker geworden en mijn conditie is aanzienlijk verbeterd (mijn gemiddelde snelheid per uur op de fiets is serieus gestegen). Zelfs de voeding is onder controle. Ik heb de mindset omtrent eten kunnen ombuigen en zie het eten nu als brandstof voor mijn motor! Sanne heeft tijdens de coaching ook oog (logisch) voor de techniek van het fietsen en dat neemt ze mee tijdens deze Tour. Hierdoor ben ik beter gaan fietsen. Zo mooi!
Naast het ontspannen sporten heeft deze Tour mij veel gebracht in het luisteren naar mijn gevoel en lichaam. Ik ervaar dat ik daardoor sneller keuzes kan maken en soms zelfs nee durf te zeggen. Ik volg mijn gevoel steeds meer en ik kan hier zeker nog stappen in maken om erop te durven te vertrouwen, zodat de beperkende gedachtes en het ‘klein gehouden gevoel’ hierin niet meer de boventoon voeren.
Is de eindstreep al in zicht?
De eindstreep is in zicht, het gaat om het proces en in dat proces heb ik al mooie stappen gezet, maar is het belangrijk dat ik de volgende punten die ik afgelopen periode heb geleerd mij daar bewust van ben en blijf en dan is het voor mij belangrijk dat ik;
⇒ durf te vertrouwen op mijn gevoel en erin blijf geloven;
⇒ mijn grenzen aan mag blijven geven en voelen. Ik mag dus naar mijn gevoel toe gaan;
⇒ het zo laat zijn dat er dingen kunnen gebeuren waar ik geen invloed op heb;
⇒ mijn energieniveau voor lange termijn in balans kan houden;
⇒ altijd en overal zelfverzekerd kan en mag zijn.
Ik ben er van overtuigd dat als ik mij bewust blijf van deze punten, met hulp van Sanne, ik in staat ben nog beter voor mijzelf te zorgen vanuit ontspanning en met een lach op mijn gezicht, zodat ik volledig mijn eigen koers kan – en durf te rijden, een positieve impact heb op de omgeving en ik tot nog meer in staat zal zijn dan dat ik zelf nu denk!
Deze blog rond ik af met een dankwoord, want dankbaar ben ik. Dankbaar voor de manier waarop Sanne mij coacht en in beweging weet te krijgen. Inspirerend, oprecht en vol enthousiasme. Wat een gedrevenheid en energie! Vanaf de eerste minuut komt die lach op het gezicht en hoe confronterend de vragen en het ‘geprik’ soms ook kunnen zijn, ik ga na elke coaching met een lach op het gezicht mijn eigen pad weer verder ontdekken. Het pad naar The Next Level, op mijn eigen manier, met meer energie en focus. Dat geeft mij rust in het werk, het dagelijks leven en mijn passie voor sporten. That’s the spirit!
Namasté! Met sportieve groet, Soraya de Penning
- patronen doorbreken met familie opstellingen - 23 oktober 2023
- patronen doorbreken met familie opstellingen - 20 oktober 2021
- Intelligent bewegen – Interview met fabio d’agata - 2 maart 2021
