Afgelopen week heb ik een leuke presentatie gegeven aan een groep vrouwen over mijn comeback. Wat heeft er weer voor gezorgd dat ik weer pijnvrij kan fietsen. Ik betrapte mezelf erop dat ik zei dat ik zweverig was. Tja, waarom?
Eigenlijk ben ik helemaal niet zweverig, althans dat vind ik zelf. Maar ik heb ervaren dat goed naar mijn gevoel luisteren heel erg belangrijk is. Belangrijk om bepaalde beslissingen te maken, maar ook heel belangrijk om te revalideren van mijn blessure. Voor sommige mensen klinkt dit als hocus pocus, dus daarom zei ik maar dat ik zweverig was.
Maar waarom ben ik zweverig?
#1 Geen operatie omdat ik zweverig ben.
Als ik de medische wereld had geloofd en op hen had vertrouwd, had ik op dit moment een liesslagader operatie ondergaan aan mijn linkerbeen en mijn cysten uit mijn knieen laten verwijderen. Ik had links een knik in mijn liessslagader, ik zou geopereerd gaan worden totdat ik me besefte dat ik rechts identieke klachten had. Dezelfde pijn, wel iets minder erg. Maar toch voelde dat hetzelfde. Deze pijn kon niet verklaard door mijn vernauwde liesslagader links. Voelde zo raar. Waarom zou ik dan voor zo’n ingrijpende operatie kiezen? Zou het niet op een andere manier opgelost kunnen worden?
Mijn gevoel gaf aan dat ik niet die operatie moest doen. Vooral omdat ikzelf er niet van overtuigd was dat de klachten rechts ook zouden verdwijnen. Toch best wel een heftige operatie om dat alleen maar te doen om uit te proberen of dat links zou helpen. Stel je voor dat ik dan nog steeds met dezelfde probleem zou blijven zitten, omdat de pijn identiek voelt aan beide benen.
#2 Naar mijn lichaam luisteren omdat ik zweverig ben.
Dit is zo lastig! Misschien is dit juist ook wel de reden waarom ik geblesseerd ben geraakt. Als deze training op mijn schema staat, dan moet ik dat gewoon doen. Beetje moe? Ach, niet zeuren. gewoon knallen. Hier wordt ik beter van!
Wat is dit een overwinning. Voel ik me moe? Of heb ik geen zin om te trainen? Dan ga ik niet, of doe ik een aangepaste training. Door mijn blessure heb ik ervaren hoe belangrijk het is dat je naar jouw lichaam luistert. Dat je jouw lichaam de tijd geeft om uit te rusten. Rusten, daar wordt je beter van! Moeilijk, maar dat is echt waar.
#3 Keuzes maken omdat ik zweverig ben.
Wat zal ik doen? Welke keuze moet ik maken? Soms is dat zo lastig! Maar sinds dat ik echt op mijn gevoel vertrouw is dat makkelijker. Soms moet ik er wel een nachtje over slapen, maar dan wordt ik wakker en weet ik het. Gewoon de voor- en nadelen tegen elkaar afstrepen werkt voor mij niet. Bij mij moet mijn gevoel echt goed zijn. Dan vertrouw ik erop en ga ik er helemaal voor!
#4 Afstand nemen van bepaalde mensen omdat ik zweverig ben.
Je hebt al een langere tijd een vriendschap en plots merk je dat het jou veel meer energie kost dan dat het oplevert. Dat is echt zo lastig! Wat doen je dan? Laten voor wat het is? Dat is echt zo lastig! Ik denk gewoon dat je bepaalde periodes in je leven, juist intensiever met bepaalde mensen deelt dan met anderen. Dat is prima. Ik zoek contact met de mensen die mij energie geven op dit moment. Die mij inspireren. Soms doet het juist goed om bewust even afstand te nemen van een bepaald persoon omdat niet goed voelt. Vaak zie ik dat het contact later wel weer aantrekt als we weer meer tijd voor elkaar hebben. Soms ben ik trouwens ook zo druk met mezelf bezig, dat ik weinig tijd heb voor anderen….
#5 Aanvoelen welke yoga oefeningen ik wil doen omdat ik zweverig ben.
Dit zullen sommige echt heel zweverig vinden, maar je moet het zelf eens ervaren. Zo zweverig is yoga echt niet! Voor mij is yoga echt de ideale manier om te ontspannen. Tijd voor mezelf te hebben. Tja, ik ben net een wervelwind. Doe zoveel mogelijk in zo min mogelijk tijd. Alles tegelijk. Door yoga te doen heb ik echt even een moment voor mezelf. Heerlijk.
Vaak weet ik als ik op mijn matje sta niet welke oefeningen ik ga doen. Ik voel aan mijn lichaam waar het stijf is en daarvoor doe ik dan specifiek oefeningen zodat ik deze spieren strek en rek. Dit geeft meer ruimte en voelt voor mij ontspannend aan. Ik merk zelfs dat ik door yoga soepeler ga fietsen. Nieuwsgierig naar yoga? Check dit filmpje!
Toch ben ik wel blij dat ik stiekem zweverig ben, zodat ik op mijn eigen koers kan varen!
Ben jij ook zweverig?
Feel Bioteaful!
Liefs Sanne
Wil je op de hoogte blijven van mijn avonturen? Vergeet mij niet te volgen op Facebook, instagram of twitter.
- patronen doorbreken met familie opstellingen - 20 oktober 2021
- Intelligent bewegen – Interview met fabio d’agata - 2 maart 2021
- Investeren voor vrijheid – Interview met Susanna Thakoeri - 12 februari 2021
Liefste Sanne ,
Het doet me een plezier dit weer te mogen lezen van je en nee hoor je bent niet zweverig ,een mens zou inderdaad beter naar zen lichaam luisteren maar voor sommige is de drang om te presteren zo groot dat ze dit vergeten en hierdoor in een later stadium wel is de dupe er kunnen van zijn en ik spreek uit ervaring ;ook ik ben geleerd en zal nu wel een beetje beter luisteren naar hoe het aanvoelt ! Ik wens je succes met alles en het doet me zo’n pijn dat ik er dit jaar niet kan bij zijn in Ronda pfff echt balen !!
Dikke knuf en hopelijk zie ik jou in Baal weer op de cross !